ในการฝึก “กายธรรมสติปัฏฐาน” ที่คิดขึ้นมาสำหรับคนที่ฝึกปฏิบัติธรรมแบบยุบหนอพองหนอกับแบบนามรูป ที่ต้องการเปลี่ยนวิธีฝึกปฏิบัติธรรมมาเป็นสายวิชาธรรมกาย ต้องเอาใจไปตามฐานของใจ
ถึงตอนนี้ ถ้ามีคนถามว่า ทำไมจะต้องเปลี่ยนวิธีปฏิบัติธรรมแบบยุบหนอพองหนอกับแบบนามรูปมาเป็นการฝึกแบบวิชาธรรมกายด้วย
คำตอบก็คือ
วิธีปฏิบัติธรรมแบบยุบหนอพองหนอกับแบบนามรูปไม่ได้เป็น “สติปัฏฐาน 4” วิธีปฏิบัติธรรมแบบยุบหนอพองหนอกับแบบนามรูปเป็นการเดินไปเดินมา แล้วคิดเรื่องพระไตรลักษณ์เท่านั้น
การคิดแบบนั้น เป็นการคิดแบบนักปรัชญา ไม่ใช่การปฏิบัติธรรมที่ถูกต้อง แต่การคิดพิจารณาร่างกายเป็นพระไตรลักษณ์นั้น ไม่ได้มีข้อเสียอย่างร้ายแรง แต่ไม่มีทางที่จะก้าวหน้าในการปฏิบัติธรรมได้
ให้เดิน ให้นั่ง ไปเป็นอสงไขยชาติ ก็จะได้เพียงความสงบชั่วคราว กำจัดกิเลสได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ไม่สามารถกำจัดกิเลสที่ละเอียดๆ ลึกๆ ได้
ตำแหน่งของฐาน
ในการอธิบาย ผมจะอธิบายละเอียดเพียง 2 ฐานคือ ฐานที่ 4 ปากช่องเพดาน กับฐานที่ 7 สำหรับฐานที่ 1, 2, 3, 5, และ 6 ไม่ยาก
ประการสำคัญก็คือ ฐานที่ 1 กับฐานที่ 2 นั้น ผู้หญิงเข้าทางซ้าย คือ ปากช่องจมูกซ้าย ตาซ้าย ผู้ชายปากช่องจมูกขวา ตาขวา
คำว่า “ตาซ้าย” กับ “ตาขวา” หมายถึงตรงหัวตา ตรงที่น้ำตาไหลออกมา
ฐานที่ 3 นั้น นึกให้อยู่กลางศีรษะ นึกได้ก็ถือว่า ถูกต้องแล้ว ในใจตอนที่เอาใจเคลื่อนเข้าไปตามฐานนั้น ถ้าใจคิดว่า มันเอียง ไม่ตรง ก็ไม่ต้องไปกังวล เอานึกให้ได้เสียก่อน
ในความเป็นจริงแล้ว มันถูกต้องตามฐานแล้ว แต่มารมันพยายามจะเบี่ยงเบน ให้เราคิดว่า เราเอาใจไว้ไม่ถูกที่ ดังนั้น มันจะเอียงนิด เอียงหน่อย อย่ามัวไปจัดมัน ค่อยๆ ปฏิบัติไป เดี๋ยวก็ตรงเอง
ฐานที่ 5 นึกให้อยู่เหนือลูกกระเดือกนิดหนึ่ง ผู้ชายไม่ค่อยมีปัญหา เพราะ ลูกกระเดือกเห็นอยู่ ของผู้หญิงลูกกระเดือกไม่แหลมออกมา ก็นึกให้ได้ก็แล้วกัน
เคยไปสอนนักเรียน นักเรียนรวมถึงนักศึกษาคิดว่า “ผู้หญิงไม่มีลูกกระเดือก” เป็นการเข้าใจอย่างร้ายแรง เพราะ ถ้าไม่มีลูกกระเดือก เราจะพูดไม่ได้เลย
เส้นเสียงที่ทำให้เกิดเสียงพูดนั้น อยู่ในลูกกระเดือก เวลาเราพูด เสียงจะออกมาจากปอด ตอนที่เราหายใจออก เสียงพูดส่วนใหญ่ ใช้ลมออกจากปอด
เมื่อลมผ่านเส้นเสียงก็จะสั่นทำให้เกิดคลื่นเสียง เสียงก็ไปโดนฟันมั่ง ลิ้นมั่ง ปากก็บังคับให้เสียงแตกต่างกันไป ก็กลายมาเป็นเสียงสระกับเสียงพยัญชนะ
ฐานที่ 4 คือ ปากช่องเพดานหรือเพดานปากนั้น ดูตามภาพจะเห็นว่า อยู่ระดับเดียวกับจมูก แต่ก็ไม่ช่วยให้เข้าใจมากนัก
ถ้าอยากรู้ว่าฐานที่ 4 อยู่ตรงไหน ให้ทำเสียงกระแอม สะเทือนตรงไหนมากที่สุดในลำคอ ตรงนั้นคือฐานที่ 4
สำหรับฐานที่ 6 นั้น ให้นึกว่ามีเส้นด้าย แทงจากสะดือทะลุหลัง และจากสีข้างขวา ทะลุมาสีข้างซ้าย ตรงที่เส้นด้ายตัดกันคือ ฐานที่ 6
มาถึงฐานที่ 7 ที่จะต้องเอาใจมาหยุดตรงนี้ตลอดไป ฐานที่ 7 ยกสูงขึ้นมาจากฐานที่ 6 สองนิ้วมือ คือ ความกว้างของการที่เราเอานิ้วโป้งของมือซ้ายกับมือขวาซ้อนกัน
แต่ในการไปสอน เพื่อความสะดวก เราจึงใช้ความกว้างของนิ้วชี้กับนิ้วกลางแทน เพราะ สะดวกดี
ดูรูป ได้มาจาก gotoknow
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น